2 Sm 7,1-16; Ps 89,2-29; Łk 1,67-79

OCZEKIWAĆ PANA I JEGO BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

2 Sm 7, 1-3

Gdy król Dawid zamieszkał w swoim domu, a Pan poskromił dokoła wszystkich jego wrogów, rzekł król do proroka Natana: „Spójrz, ja mieszkam w pałacu cedrowym, a arka Boża mieszka w namiocie”. Natan powiedział do króla: „Uczyń wszystko, co zamierzasz w sercu, gdyż Pan jest z tobą”.

Król Dawid troszczy się o chwałę Boga żywego. Troszczy się o to, aby On sam zajmował pierwsze miejsce w życiu tego narodu. Bóg przychodzi zawsze ze Swoim życiem i Swoim błogosławieństwem. Ceni sobie ludzi, którzy troszczą się o Jego sprawy. Nie da prześcignąć się w hojności.

Czy troszczysz się o sprawy Pana? Czy swoje umiejętności, talenty, czas oddajesz na służbę Królestwu Bożemu?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za łaskę wiary. Dziękuję, że wlałeś w moje serce troskę o Twoje sprawy.

Iz 52,7-10; Ps 98,1-6; Hbr 1,1-6;; J 1,1-18

PRZYJĄĆ PANA W SWOJEJ HISTORII ŻYCIA

Hbr 1, 1-2

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.

Często nie akceptujemy swojej historii życia, rodziców, rodziny. Często zadajemy sobie pytanie: Dlaczego jestem taki, a nie inny? Dlaczego spotkało mnie tyle cierpienia i odrzucenia? Jezus przez swoje wcielenie mówi do nas, że bardzo chciał się utożsamić z naszym człowieczeństwem, z naszą historią życia. Pragnie być przyjęty w naszym życiu i naszej historii życia. Co my na to?

Czy masz odwagę zaprosić Jezusa do swojego mało udanego życia? Czy masz odwagę wprowadzić Jego reguły gry w twoim życiu?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci, że chcesz utożsamić się ze mną i moją historią życia. Dziękuję za dar wiary.

Dz 6,8-10;7,54-60; Ps 31,3-17; Mt 10,17-22

PRZYJĄĆ PANA, TO MIEĆ ODWAGĘ WYBIERAĆ PRAWDĘ

Dz 6, 8-10

Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi, zwanej synagogą Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał. Gdy usłyszeli to, co mówił, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego.

Święty Szczepan miał odwagę wybrać prawdę, a tą prawdą był Jezus Chrystus. Jezus przyjął ludzkie ciało, aby objawić całą prawdę o człowieku, jego kondycji, jego godności, jego powołaniu. Narodzenie Pańskie to święta, które mają objawić prawdę o człowieku. Narodzenie Pańskie to święta, które zapraszają nas do odwagi wyboru samego siebie, ale w świetle Słowa Bożego: kimjestem w oczach Bożych?

Czy przez święta Narodzenia Pańskiego potrafisz spojrzeć oczami Bożymi na swoje człowieczeństwo i swoje życie? Co Jezus Nowonarodzony mówi o tobie?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci, że chciałeś zostawić Swój splendor Boga żywego i się ze mną spotkać. Dziękuję za dar wiary.

1J 1,1-4; Ps 97,1-12; J 20,2-8

PRZYJĄĆ PANA, TO DOTRZEĆ DO SWOJEGO ZMARTWYCHWSTANIA

J 20, 6-8

Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Narodzenie Pańskie to punkt wyjścia do przyjęcia Jezusa do swojego życia. Kościół przestrzega nas przed zatrzymaniem się na Narodzeniu Pańskim, ukazuje nam perspektywę duchowego dotarcia do swojego zmartwychwstania. Nasza wewnętrzna przemiana dochodzi do skutku dopiero w naszym zmartwychwstaniu.

Czy potrafisz głębiej spoglądać na Święta w swoim życiu? Czy masz odwagę pójść dalej?

Pomódl się: Jezu dziękuję Ci, że mogłem spotkać Cię w swoim życiu. Dziękuję, że mogę oczekiwać zmartwychwstania.

1 J 1,5-2,2; Ps 124,2-8; Mt 2,13-18

PRZYJĄĆ PANA, TO WSŁUCHIWAĆ W JEGO GŁOS

Mt 2, 13-14

Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”. On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu.

Józef był wrażliwy na Boży głos i Jego słowo. Mało tego – był posłuszny.

Dobre dzieła mogą umierać na początku swojego życia, gdy nie wsłuchujemy się w Boży głos. Często jesteśmy głusi, a o posłuszeństwie możemy zapomnieć, gdy nie wiemy co mamy uczynić. Prośmy zatem Boga żywego o głód Słowa Bożego i karmienie się Jego słowem.

Czy słyszysz Boży głos, choćby czytając Słowo Boże? Jak reagujesz na Boże wezwania?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Dziękuję za wrażliwość na Słowo Boże.

1 J 2,3-11; Ps 96,l-2-6; Łk 2,22-35

PRZYJĄĆ PANA, TO NAPEŁNIAĆ SIĘ DUCHEM ŚWIĘTYM

Łk 2, 25-28

A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. a gdy Rodzice wnosili dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga.

Człowiek rozpoznaje przychodzącego Boga, gdy, tak jak Symeon, chodzi w Duchu Świętym. Dokonamy dobrych wyborów, gdy będziemy kierować się natchnieniami Ducha Świętego, który daje impulsy i natchnienia. To wszystko wymaga ćwiczenia, ale trud się opłaca.

Czy prosisz Ducha Świętego o Jego obecność i natchnienia? Czy ćwiczysz się w odczytywaniu natchnień Ducha Świętego?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za Twojego Ducha Świętego. Dziękuję za łaskę dobrego rozeznawania i dobrych wyborów.