1 Krl 8, 1-13; Ps 132; Mk 6, 53-56

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO UMIEŚCIĆ BOGA ŻYWEGO W CENTRUM SWOJEGO ŻYCIA

Ps 132, 6-7. 9-10

Słyszeliśmy o arce w Efrata, znaleźliśmy ją na polach Jaaru. Wejdźmy do Jego mieszkania, padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego. Niech Twoi kapłani w sprawiedliwość się odzieją, a Twoi wyznawcy niech śpiewają z radości. Przez wzgląd na Dawida, Twego sługę, nie odtrącaj oblicza swojego pomazańca.

Naród Wybrany wiedział, że Arka Boża pośród nich, to obecność Boga żywego wśród swojego ludu. Dzisiaj tym realnym znakiem Bożej obecności jest Najświętszy Sakrament. Bóg żywy pragnie, abyśmy przebywali w Jego obecności, pragnie być w centrum naszego życia. Pragnie rozwiązywać nasze problemy.

Czy umieściłeś Boga żywego w centrum swojego życia przez modlitwę ze słowem Bożym i sakramenty? Czy konsultujesz z Bogiem żywym swoje wybory i problemy?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci, że pragniesz być w centrum mojego życia. Dziękuję za dar wiary.

1 Krl 8, 22-30; Ps 84, 3-11; Mk 7, 1-13

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO TĘSKNIĆ ZA BOGIEM

Ps 84, 3-5

Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich, serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego. Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, gdzie złoży swe pisklęta: przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże. Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, nieustannie wielbiąc Ciebie.

Bóg żywy pragnie całego naszego serca. On pragnie, abyśmy za Nim tęsknili i Go kochali, abyśmy Go uwielbiali, bo to jest sensem ludzkiego życia. Potrzebujemy prosić o przemianę naszego serca, aby pulsowało miłością do Boga żywego.

Czy tęsknisz za Bogiem żywym czy raczej przychodzisz do Niego, bo może coś dla ciebie załatwić? Czy prosisz Jezusa o przemianę twojego serca, aby pulsowało miłością do Niego?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci, że moje serce może tęsknić za Tobą. Dziękuję, że mogę Cię kochać z całego mojego serca.

1 Krl 10 1-10; Ps 37,5-40; Mk 7,14-23

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ĆWICZYĆ SIĘ W ZAUFANIU

Ps 37, 5-6

Powierz Panu swą drogę, zaufaj Mu, a On sam będzie działał. On sprawi, że twa sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, a prawość twoja jak blask południa.

Zaufać Bogu żywemu to wcale nie jest proste. Gdy jeszcze mamy możliwość oglądania szybkich reakcji i rozwiązań, to wszystko jest łatwe. Pod górkę zaczyna się, gdy rozwiązania nie widać w najbliższej przyszłości, ale dopiero po wielu latach. Bóg oczywiście mógłby rozwiązać problem natychmiast, ale nie zawsze byłoby to korzystne dla nas. Potrzebujemy zatem wzrastać w zaufaniu i wołać: Jezu, ufam Tobie!

Czy są problemy, o rozwiązanie których modlisz się wiele lat? Czy potrafisz wołać w takich sytuacjach: Jezu, ufam Tobie!?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci, że ćwiczysz mnie w zaufaniu. Dziękuję za dar wiary.

1 Krl 11, 4-13; Ps 106, 3-40; Mk 7, 24-30

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO STALE CZUWAĆ

1 Krl 11, 9-10

Pan rozgniewał się więc na Salomona za to, że jego serce odwróciło się od Pana, Boga izraelskiego. Dwukrotnie mu się ukazał i zabraniał mu czcić cudzych bogów, ale on nie zachowywał tego, co Pan mu nakazał.

Mądry i wychwalany król Salomon odwrócił niepostrzeżenie swoje serce od Boga żywego. Jego słabość do kobiet i niepanowanie nad sferą seksualną sprawiły, że bogactwo, pokój, dobre decyzje, uśpiły jego czujność. Sukcesy bardzo często doprowadzają do uśpienia naszego serca. Wbrew pozorom niepowodzenia, bieda, prześladowania zmuszają człowieka do czuwania, kreatywności i wysiłku. Potrzebujemy dziękować Bogu żywemu za wszystko co nas wybudza z duchowego letargu.

Jak reagujesz na trudne problemy, zagrożenia w swoim życiu? Czy potrafisz czuwać?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za wszystko co mnie wybudza z mojego letargu.

1 Krl 11, 29-32; 12, 19; Ps 81, 10-15; Mk 7, 31-37

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO DEMASKOWAĆ SWOJE BOŻKI

Ps 81, 10-13

Nie będziesz miał obcego boga, cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał. Ja jestem Panem, Bogiem twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej. Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu, Izrael nie był Mi posłuszny. Zostawiłem ich przeto ich twardym sercom, niech postępują według swych zamysłów.

Kiedy człowiek odwraca się od Boga żywego sprowadza na siebie takie czy inne nieszczęście. Nie jest to kara, raczej konsekwencje dokonywanych wyborów. Bóg żywy potrafi przemieniać ludzkie słabości w błogosławieństwo, ale bez Bożego błogosławieństwa człowiek jest skazany na siebie. Potrzebujemy demaskować swoje bożki, aby stale wracać do Boga żywego i Jego planów.

Czy zastanawiasz się nad swoim życiem, swoimi wyborami i owocami tych wyborów? Czy prosisz Jezusa o demaskowanie swoich bożków?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Dziękuję, że mogę do Ciebie powracać.

1 Krl 12, 26-32; 13, 33-34; Ps 106, 6-22; Mk 8, 1-10

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO PRAGNĄĆ NAWRÓCENIA

Ps 106, 6-7a. 21-22

Grzeszyliśmy jak nasi ojcowie, popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie. Ojcowie nasi w Egipcie nie pojęli Twych cudów. Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie, rzeczy przedziwnych w krainie Chamitów, zdumiewających nad Morzem Czerwonym.

Niewdzięczność to druga natura człowieka. Potrzebujemy zatem determinacji, aby wracać do Boga żywego i prosić o Jego przebaczenie. Potrzebujemy stale się nawracać i wsłuchiwać w Boży głos. Potrzebujemy determinacji, aby być chrześcijanami, którzy stale dążą do budowania relacji z Bogiem żywym.

Czy prosisz Jezusa o determinację, aby wracać do Boga?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci, że uczysz mnie czym jest determinacja. Dziękuję, że mogę wracać do Ciebie z pragnieniem zmiany życia.