1 Sm 15, 16-23; Ps 50, 8-23; Mk 2, 18-22

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO WZRASTAĆ W POSŁUSZEŃSTWIE

1 Sm 15, 20-22a

Saul odpowiedział Samuelowi: „Posłuchałem głosu Pana: szedłem drogą, którą mnie posłał Pan. Przyprowadziłem Agaga, króla Amalekitów, a Amalekitów obłożyłem klątwą. Lud zaś zabrał ze zdobyczy drobne i większe bydło, aby je w Gilgal ofiarować Panu, Bogu twemu, jako pierwociny rzeczy obłożonych klątwą”. Samuel odrzekł: „Czyż milsze są Panu całopalenia i ofiary krwawe od posłuszeństwa głosowi Pana?”

Bóg żywy nie oczekuje od nas, że będziemy czynić dla Niego dobre rzeczy. Bóg oczekuje, że będziemy czynić to, co jest Jego wolą. Król Saul za swoje nieposłuszeństwo zapłacił ogromną cenę – odrzucenie przez Boga jako króla. Potrzebujemy wzrastać w posłuszeństwie Bożym wezwaniom. Potrzebujemy prosić Pana o łaskę posłuszeństwa.

Jak reagujesz na słowo „posłuszeństwo”? Czy prosisz Jezusa o łaskę posłuszeństwa?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci, że Twoje życie przenikało posłuszeństwo Twojemu Ojcu. Dziękuję Ci za wzrastanie w posłuszeństwie.

1 Sm 16, 1-13; Ps 89; Mk 2, 23-28

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO PROSIĆ O OCZY SERCA

1 Sm 16, 7

Pan jednak rzekł do Samuela: „Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż odsunąłem go, nie tak bowiem jak człowiek widzi, widzi Bóg, bo człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a Pan widzi serce”

Bóg inaczej niż my spogląda na człowieka, ponieważ On widzi jego serce. Ważne jest, abyśmy poznawali własne serce i mocą Bożą je przemieniali. Nawrócenie bowiem dotyczy naszego serca. Jakie jest serce człowieka, takie jest jego działanie. Potrzebujemy prosić o oczy serca, aby nie zatrzymywać się na tym co zewnętrzne i ujrzeć prawdziwe oblicze swoje i drugiego człowieka.

Czy prosisz Jezusa o oczy serca? Czy potrafisz zobaczyć wnętrze drugiego człowieka i ukryte, niereklamujące się dobro?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za oczy serca. Dziękuję, że mogę ujrzeć wnętrze swoje i drugiego człowieka. Dziękuję, że mogę ujrzeć ukryte, niereklamowane dobro.

1 Sm 17, 32-51; Ps 144; Mk 3, 1-6

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO WZRASTAĆ W WIERZE, ABY POKONYWAĆ SWOJEGO POTĘŻNEGO PRZECIWNIKA

1 Sm 17, 45-47

Dawid odrzekł Filistynowi: „Ty idziesz na mnie z mieczem, dzidą i zakrzywionym nożem, ja zaś idę na ciebie w imię Pana Zastępów, Boga wojsk izraelskich, którym urągałeś. Dziś właśnie wyda cię Pan w moje ręce, pokonam cię i utnę ci głowę. Dziś oddam trupy wojsk filistyńskich na żer ptactwu podniebnemu i dzikim zwierzętom: niech się przekona cały świat, że Bóg jest w Izraelu. Niech wiedzą wszyscy zebrani, że nie mieczem ani dzidą Pan ocala. Ponieważ jest to wojna Pana, On więc wyda was w nasze ręce”.

Młody Dawid miał nieprawdopodobną wiarę i tą wiarą zwyciężył Goliata, wojownika filistyńskiego, który był olbrzymem. Goliat może być dla nas synonimem siły finansowej, intelektualnej lub każdej innej, która nas przerasta. Młody Dawid objawia nam, że można swojego przeciwnika pokonać głęboką wiarą, która rodzi głębokie zaufanie do Boga żywego. Potrzebujemy wzrastać w wierze, aby pokonywać swojego przeciwnika. Potrzebujemy determinacji, aby nie odpuścić w tym co nas przerasta.

Czy prosisz Jezusa o głęboką wiarę? Czy prosisz Jezusa o determinację w wierze?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Dziękuję za determinację w wierze.

1 Sm 18, 6-9; 19, 1-7; Ps 56; Mk 3, 7-12

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO DEMASKOWAĆ ZAZDROŚĆ

1 Sm 18, 8-9

A Saul bardzo się rozgniewał, bo nie podobały mu się te słowa. Mówił: „Dawidowi przyznały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brak mu jedynie królowania”. I od tego dnia Saul patrzył na Dawida zazdrosnym okiem.

Król Saul zamiast cieszyć się ze zwycięstwa młodego Dawida jest zazdrosny. Nie potrafi dostrzec, że tylko temu młodemu człowiekowi nie zabrakło wiary i odwagi w pokonaniu przerażającego olbrzyma. Zazdrość potrafi zniszczyć w sercu człowieka każde dobro, nawet to największe. Potrzebujemy demaskować w swoim sercu zazdrość, aby nie zniszczyła naszego postrzegania rzeczywistości.

Czy potrafisz dostrzegać najmniejsze dobro w swoim życiu? Czy wiesz kiedy rodzi się zazdrość w twoim życiu?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za wszelkie otrzymane dobro od Ciebie i drugiego człowieka.

1 Sm 24, 3-21; Ps 57; Mk 3, 13-19

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ZOSTAWIĆ ZEMSTĘ BOGU ŻYWEMU

1 Sm 24, 7-8

Odezwał się też do swych ludzi: „Niech mnie broni Pan przed dokonaniem takiego czynu przeciw mojemu panu i pomazańcowi Pańskiemu, bym miał podnieść rękę na niego, bo jest pomazańcem Pańskim”. Tymi słowami Dawid powściągnął swych ludzi i nie pozwolił im rzucić się na Saula.

Młody i prześladowany Dawid nie uzurpuje sobie prawa wymierzania sprawiedliwości królowi Saulowi. Nie do człowieka należy wymierzanie sprawiedliwości na własna rękę. Zemsta bowiem należy do Pana. Dzięki tej postawie młody Dawid miał możliwość wzrastania do swojej życiowej misji – został królem Izraela. Potrzebujemy prosić Boga żywego, aby uczył nas postawy młodego Dawida – postawy przebaczania i rezygnacji z zemsty.

Czy znasz osoby, na których chciałbyś się zemścić? Za co? Czy prosisz Jezusa o łaskę przebaczenia i odstąpienia od zemsty?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za łaskę przebaczenia moim prześladowcom. Dziękuję, że uzdalniasz mnie do rezygnacji z zemsty.

2 Sm 1, 1-27; Ps 80; Mk 3, 20-21

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO DOSTRZEGAĆ DOBRO W TYCH, KTÓRZY NAS ZRANILI

2 Sm 1, 19. 23-24

Dawid powiedział: O Izraelu, twa chwała na wyżynach twoich leży pobita. Jakże padli bohaterowie? Saul i Jonatan, kochani i pełni uroku, za życia i w śmierci nie są rozdzieleni. Byli oni bystrzejsi od orłów, dzielniejsi od lwów. O, płaczcie nad Saulem, córki izraelskie: On was ubierał w prześliczne szkarłaty, złotymi ozdobami upiększał stroje.

Dawid okazał swoją wielką klasę dostrzegając dobro, które uczynił król Saul, jego prześladowca. Przekroczył swoje zranienia, aby objawić wielkość króla Saula. Potrzebujemy przekraczać nasze własne zranienia, aby dostrzegać dobro w tych, którzy nas zranili. Potrzebujemy łaski miłosierdzia.

Czy dostrzegasz dobro w ludziach, którzy cię zranili? Czy potrafisz wyrażać się z uznaniem o tych, do których jesteś źle nastawiony?

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za łaskę przekraczania swoich ran.